Krew i wszystkie płyny ustrojowe mają niemal takie samo stężenie jonów chlorkowych, co woda morska. Bilans jonów chlorkowych (Cl-) jest ściśle regulowany przez ludzki organizm.
Nadmiar lub niedobór jonów chlorkowych w organizmie może mieć szkodliwe skutki i prowadzić do:
- Hiperchloremii, czyli zbyt wysokiego stężenia jonów chlorkowych w organizmie, co prowadzi do biegunki, niektórych chorób nerek, a także do nadczynności
przytarczyc.
- Hipochloremii, czyli rażąco niskiego stężenia jonów chlorkowych w organizmie. Utrata jonów może nastąpić w wyniku nadmiernej potliwości, wymiotów, chorób nerek i nadnerczy.
Prawidłowe stężenie chlorku w organizmie wynosi od 98 do 100 mmol / L.
Wyższe stężenie chloru w surowicy obserwuje się w:
- odwodnieniu
- kwasicy kanalikowej
- ostrej niewydolności nerek
- niewyrównanej cukrzycy
- przewlekłej biegunce
- zatruciu salicylanami
- zasadowicy oddechowej
- zaburzeniu osi podwzgórzowej
- nadczynności kory nadnerczy
- działanie leków: (androgeny, sterydy, cholestryramina, diazoksyd, estrogeny, metylodopa, oksyfenobutazon, tiazydy.)
Niższe stężenie chloru w surowicy obserwuje się w:
- nadmiernym (patologicznym) poceniu
- przedłużonych wymiotach
- w nefropatii z utratą soli
- niedoczynności kory nadnerczy
- wzrostach objętości płynu pozakomórkowego
- ostrej przerywanej porfirii
- zespołach SIADH
- działanie leków: (wodorowęglany, sterydy, diuretyki, teofilina, leki przeczyszczające)
Prosimy oceń stronę/treści: |
|
Cl, chlorki, jony chlorkowe Ocena: 47 % na 100% Liczba opinii: 3 |